Voor wie

Laura is slechtziend en wil dolgraag aan de slag als receptioniste, het liefst in een ziekenhuis. Ze heeft al honderden keren gesolliciteerd, maar wordt steeds afgewezen. 'Huilend ben ik naar buiten gelopen.'

Renske (8) wordt blind door een netvliesaandoening. Wat betekent dit voor haar, haar zus Femke en haar ouders Ferdinand en Esther? ‘Ook al valt het niet altijd mee, alles wat kan, doen we gewoon. Zoals een dagje uit met het gezin. Hoewel het zoeken is naar een geschikt uitje.’

Stephanies dochters Daphne (9) en Fabienne (6) zijn slechtziend. In het gezin is sporten belangrijk. Stephanie: ‘Maar helaas is het heel lastig om een sportclub te vinden waar ze mee kunnen doen.’

Hans is slechtziend en werkt al 27 jaar bij Werkplaats Boschwijk: ‘Zonder mijn werk zou ik hele dagen thuiszitten. Dan komen de muren op je af.’

Maja (5) is blind geboren. Daarom ontdekt ze de wereld op een heel andere manier dan ziende kinderen. Ouders Björn en Emily van Loon: ‘Het heeft het een half jaar geduurd voordat ze vrij durfde te spelen in het speeltuintje om de hoek.’

Onbevangen spelen en de wereld ontdekken: voor kinderen met een visuele beperking zoals Djayden is dat niet vanzelfsprekend. Ook vond Djayden de oogonderzoeken zo spannend, dat het pas na vier jaar lukte om een volledige diagnose te stellen. Zijn ouders Rina en Marcel: ‘Dat maakte het nóg moeilijker om hem goed op weg te helpen.’

Leen Harrewijn heeft retinitis pigmentosa, een progressieve oogaandoening die voor kokervisus en nachtblindheid zorgt. Leen heeft hierdoor al veel moeten opgeven. En in de herfst en winter is hij extra aan huis gebonden. 'Die donkere avonden voelen als een gevangenis.'

Alle drie de dochters van Lieneke hebben de erfelijke, progressieve oogaandoening retinitis pigmentosa. Fiene, Iefke en Lenne verliezen langzaam hun zicht. Hoe gaat het gezin daarmee om?

In zijn vrije tijd gaat Jan graag de deur uit. Helaas kan hij door zijn visuele beperking niet zelfstandig op pad. Maar dankzij de duofiets kan hij er weer op uit. En dat is ook nog eens heel gezellig.

Jarenlang liet Tommy van den Eijnde (30) zich niet uit het veld slaan door zijn visuele beperking. Toch kwam hij drie jaar geleden thuis te zitten, zonder echt doel in zijn leven. Gelukkig werkt hij nu bij het muZIEum. ‘Deze baan veranderde alles.’